فــــراپــــرده

در طول سال ۲۰۱۷، تحلیلگران بسیاری به علاقه‌ی مایکروسافت برای ساخت دستگاهی که قدرت کامل ویندوز را در قالب موبایل ارائه کند، اشاره کردند. صحبت‌های ضد و نقیضی که در این مدت از سوی رهبران مایکروسافت انجام شد، این تصور را در اذهان عمومی ایجاد کرد که مایکروسافت قصد برگشت دوباره به حوزه‌ی گوشی‌ هوشمند ندارد؛ حداقل نه به آن صورت مرسومی که ما تصور می‌کنیم.

با این حال، هنوز وجود دستگاهی هوشمند را که تجربه‌ی ویندوز همراه ارائه کند، می‌توان در چشم‌انداز مایکروسافت دید. از این‌رو اطلاق پسوند «فون» به دستگاهی از خانواده‌ی سرفیس که قصد دارد علاوه بر پشتیبانیِ شبکه‌های تلفن همراه، قدرت کامل ویندوز ۱۰ را در قالب دستگاهی جیبی و با تمرکز بر ویژگی‌های قلم‌محور فراهم کند، چندان دقیق و مناسب نیست.

البته موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود و بر اساس پتنتی که به‌تازگی فاش شده است، گویا مایکروسافت روی دستگاهی با دو صفحه‌نمایش مجزا و تاشو کار می‌کند. نکته‌ی جالب این ماجرا مربوط به تاریخ ثبت این پتنت می‌شود. ردموندی‌ها پتنت یادشده را در سال ۲۰۰۹ ثبت کرده‌اند؛ این موضوع نشان می‌دهد که مهندسان مایکروسافت از مدت‌ها پیش رؤیای ساخت چنین دستگاه جاه‌طلبانه‌ای را در سر می‌پروراندند. از همین‌رو، انتخاب نامی در خور نیز از اولویت‌های مهم برای این دستگاه برشمرده می‌شود.

نامی که گویای همه‌چیز باشد

در هر صنعتی، نام یکی از مهم‌ترین شاخصه‌ها برای معرفی درست یک محصول است. حوزه‌ی تکنولوژی نیز از این قائده مستثنا نیست و انتخاب نامی درست برای محصولات، امری ضروری برشمرده می‌شود. انتخاب نام درست می‌تواند توجه مخاطبان هدف را به محصول جلب کند.

نام دستگاه جدید مایکروسافت باید کاربران را از ارتباط خود با گوشی هوشمند مطلع کند. ردموندی‌ها برای موفقیت این محصول باید به مخاطبان این موضوع را انتقال دهند که دستگاه جدیدشان قدرت کامل یک ویندوز ۱۰ دسکتاپ را در قالب رایانه‌ای جیبی و با توانایی‌های ارتباطی تلفن‌ همراه ارائه می‌کند.

نامی برای بازاریابی

مایکروسافت علاوه بر معرفی ویژگی‌های جذاب و نوآورانه‌ی دستگاه جدید خود، باید نامی برگزیند که در کوتاه‌ترین شکل ممکن، اصل مطلب را ادا کند. انتخاب نامی طولانی نه‌تنها در معرفی درست و دقیق دستگاه ناکام می‌ماند، بلکه ذهن کاربران را نیز به خود درگیر نمی‌کند.

شوربختانه مایکروسافت سابقه‌ی انتخاب نام‌های نامناسب و طولانی برای برخی از دستگاه‌های خود دارد. وقتی به این موضوع می‌اندیشیم، نخستین موردی که به ذهن خطور می‌کند «Microsoft Wireless Display Adapter» است. مایکروسافت در حالی نام فوق را انتخاب کرده که گوگل دستگاهی با کارکرد مشابه را «کروم‌کست» نام‌گذاری کرده است. مسلماً نامی که گوگل برای دستگاه‌ خود انتخاب کرده، به‌یادماندنی‌تر و گیراتر از نام دستگاه مایکروسافت است. نام دستگاه باید راحت‌ باشد و باعث ارتباط فکری و عاطفی افراد با آن شود.

اگرچه این دستگاه در ابتدا کسب‌و‌کار‌ها را هدف قرار خواهد داد؛ اما این شرکت باید در نظر داشته باشد که برای جلب نظر کاربران دستگاه‌هایی مانند آیفون، گلکسی‌ نوت و سرفیس‌بوک‌، باید از دریچه‌ی احساسات وارد شود؛ بدین معنی که نام دستگاه احساس غرور در کاربر ایجاد کند.

در نظر گرفتن شرکای سخت‌افزاری در انتخاب نام

بی‌شک بخش عمده‌ای از موفقیت محصول یا دسته‌بندی جدیدی که مایکروسافت در صدد ساخت آن‌ است، در گروی همکاری شرکای سخت‌افزاری این شرکت است. ردموندی‌های باید با ساخت بستری مناسب، شرایط را برای ساخت دستگاهی مشابه، با برچسب‌های قیمت متفاوت توسط شرکای خود فراهم کند. مبهم‌ بودن تکنولوژی های به‌کاررفته در این دستگاه، باعث سردرگمی این شرکا خواهد شد؛ در نتیجه مایکروسافت نمی‌تواند منبع الهام آن‌ها برای ساخت دستگاهی مشابه شود.

سری سرفیس پرو، پیام واضح و آشکار برای شرکای مایکروسافت داشت؛ «تبلتی که می‌توان آن را جایگزین لپ‌تاپ کرد».

حال مایکروسافت باید این رویه را برای محصول جدید خود نیز در پیش بگیرد و شرکای خود را صریحاً از هدف ساخت دستگاه جدید خود آگاه سازد.

نامی که قدرت را تداعی کند

زوم اشاره به قدرت بالای این دستگاه و ارائه‌ی تجربه‌ی کاربری رایانه‌ی کامل ویندوز ۱۰ از آنجایی اهمیت می‌یابد که مشتریان اولیه این دستگاه، اهالی کسب‌و‌کار هستند؛ مشتریانی که از آیفون‌ها یا دستگاه‌های اندرویدی استفاده می‌کنند.

این احتمال وجود دارد که مایکروسافت پس از چند نسل، این دستگاه را با تجهیز کردن به تکنولوژی‌های 5G و Progressive Web Apps، دستگاه را برای مشتریان عادی نیز عرضه کند.

تاکنون نام‌های زیادی مانند سرفیس ژورنال، سرفیس اسکرایب، سرفیس نوت و سرفیس فولد برای این دستگاه مطرح شده است. 

منبع: زومیت